Licencja to nic innego jak upoważnienie przez właściciela określonego utworu (np. gry komputerowej czy oprogramowania) do korzystania z tego utworu przez inne osoby. Umowa licencyjna określa z kolei warunki, na jakich właściciel zgadza się na korzystanie z efektów swojej pracy przez inne osoby. Po „drugiej stronie” umowy mogą być nie tylko użytkownicy, ale również wydawcy czy dystrybutorzy.
Skontaktuj się z nami, aby otrzymać pomoc prawną od doświadczonych specjalistów, którzy odpowiedzą na Twoje pytania.
W umowie licencji po jednej stronie pojawia się licencjodawca czyli twórca (właściciel) utworu. Z drugiej strony jest licencjobiorca czyli osoba, która chce korzystać z utworu. Ich wskazanie to podstawa, nie ma wówczas wątpliwości, kto i komu udziela zgody.
Kolejnym krokiem jest sprecyzowanie, co zostanie udostępnione w ramach umowy. Może to być wspomniana gra komputerowa, ale możliwości jest wiele. Może to być oprogramowanie, znak towarowy, dzieło literackie, utwór muzyczny, technologia, a nawet baza danych. Ważne jest, aby precyzyjnie opisać przedmiot licencji. Nie zawsze wystarczy podanie samej nazwy. Precyzyjniej będzie wskazać też wersję, funkcjonalności czy inne cechy charakterystyczne.
Umowa powinna również określać, jakie prawa są udzielane licencjobiorcy i jakie są ograniczenia. Można udzielić prawa do kopiowania, dystrybucji, modyfikacji czy wykorzystywania w celach komercyjnych. Zakres licencji powinien też uwzględniać ograniczenia, takie jak zakaz sublicencji (czyli udzielania dalszych licencji przez licencjobiorcę) czy zakaz używania w określonych branżach.
Dodatkowo, można nałożyć na licencjobiorcę obowiązki, takie jak konieczność raportowania wyników działania czy nakaz stosowania zabezpieczeń chroniących przed nieautoryzowanym dostępem.
Może to być licencja niewyłączna, która uprawnia licencjodawcę do udzielania licencji wielu osobom. Istnieje też licencja wyłączna czyli taka, gdzie licencjodawca zobowiązuje się, że nie udzieli podobnej licencji nikomu innemu. O ile ta pierwsza pozwala na niemal nieograniczone komercjalizowanie utworu, o tyle ta druga stanowi istotne ograniczenie po stronie licencjodawcy.
Ważne jest, aby wskazać obszar geograficzny, na którym licencjobiorca może korzystać z licencji. Może to być kraj, region (np. Europa) lub cały świat. Terytorium ma duże znaczenie przy produktach cyfrowych – wtedy jako „terytorium” warto wskazać sieć Internet.
Licencja może być udzielona na czas określony, np. na 1 rok, 5 lat, ale też na krótszy okres, np. 1 miesiąc lub na czas nieokreślony. Warto wskazać, czy możliwe jest przedłużenie licencji oraz na jakich warunkach (np. automatyczne odnowienie).
W tym miejscu warto również uregulować kwestie związane z wypowiedzeniem czyli czy jest ono możliwe, na jakich warunkach i w jaki sposób.
Umowa może być odpłatna lub nieodpłatna. W przypadku licencji odpłatnych należy wskazać formę wynagrodzenia, np. jednorazowa opłata za cały okres licencji, abonament lub opłata uzależniona od liczby użytkowników czy instalacji.
Ważne jest też określenie terminów i sposób dokonywania płatności. Nie ma ograniczeń co do metod płatności. Dopuszcza się np. automatyczne potrącanie opłat z karty kredytowej.
Czyli co się stanie, jeśli któraś ze stron naruszy warunki umowy. Do najczęściej spotykanych konsekwencji należą: możliwość natychmiastowego rozwiązania umowy licencyjnej czy obowiązek zapłaty kary umownej.
Jeśli chcesz wiedzieć, czym jest umowa SaaS, przeczytaj nasz artykuł.
Umowa licencyjna jest niezwykle praktycznym narzędziem. Daje ona licencjobiorcy możliwość legalnego korzystania z utworu, technologii czy znaku towarowego. Z drugiej strony, licencjodawca może zarabiać dzięki temu, że pozwala na korzystanie z efektów swojej pracy. Kluczem do skuteczności jest dokładne określenie warunków licencji, w szczególności wyznaczenie jej zakresu oraz odpowiednie ukształtowanie wynagrodzenia.
Zrównoważona strategia biznesowa w nowym ebooku. Zbuduj organizację przyszłości.
Adriana Kidawa
Jesteś zainteresowany współpracą?
Napisz, zadzwoń lub zostaw kontakt obok.
